Market Insights

“Doorgaan op de huidige weg is geen optie meer”

Column door Paul van de Vorle

De logistieke sector staat onder enorme druk. De vraag neemt toe, de kosten stijgen en het chauffeurstekort loopt alsmaar op. De vraag die ons allemaal bezighoudt is: Hoe kunnen we de leverbetrouwbaarheid in de keten waarborgen?

Kwam de wereldeconomie begin 2020 nog bijna tot stilstand vanwege de coronapandemie, in 2021 veerde deze weer op – met ongekende kracht. De algehele vraag naar goederen stijgt in rap tempo, wat zorgt voor grote uitdagingen. Niet alleen productiebedrijven, maar ook logistiek dienstverleners kunnen het tempo maar met moeite bijbenen. Het oplopende tekort aan chauffeurs zorgt daarbij voor nog grotere uitdagingen.

Groeiende vraag, grote tekorten

De impact op de supply chain is groot. Door de groeiende vraag naar goederen en het tekort aan chauffeurs en laadeenheden, komt de leverbetrouwbaarheid in het gedrang. De wereldwijde inflatie - in het bijzonder de hogere prijs van brandstof en arbeid – heeft het afgelopen jaar bovendien geresulteerd in prijsverhogingen. Logistiek dienstverleners en verladers ondervinden hier dagelijks de gevolgen van. En het tij zal voorlopig niet keren. Hebben we straks nog wel voldoende chauffeurs beschikbaar in Europa? En hoe houden we de kosten in de hand?

De opmars van intermodaal

De oplossing schuilt in intermodaal transport. Werd het modal shiften van goederenstromen aanvankelijk pas interessant op langere afstanden, door stijgende kosten van arbeid en brandstof wordt de cirkel nu kleiner. Tegelijkertijd neemt de vraag toe. Vanwege onbetrouwbaarheid van intercontinentale supply chains, zoekt de industrie naar alternatieven. Bedrijven kiezen steeds vaker om weer in Europa te produceren, waardoor de transportvraag stijgt. Dit vraagt om doorlopende investeringen in het intermodale netwerk, met name in rail- en shortsea-verbindingen. Ook equipmentinnovatie speelt een belangrijke rol, om het optimaal mogelijke te benutten binnen de kaders van het maximaal toegestane gewicht, evenals het realiseren van een zo groot mogelijke containerinhoud.

Roep om vergroening

Naast kosten en betrouwbaarheid wordt de opmars van intermodaal transport gevoed door een derde belangrijke pijler: duurzaamheid. ‘30 by 2030’ is een veelgehoorde uitspraak. Deze verwijst naar de doelstelling van Europa om in 2030 30 procent van het langeafstandsverkeer om te hebben gezet naar een duurzamer alternatief. Ook de roep om vergroening binnen de industrie groeit. Was het kostenplaatje in het verleden soms nog een remmende factor, nu zien we dat deze kloof zich dicht en dat een modal shift vele voordelen biedt, zoals een besparing op brandstof en arbeid, het reduceren van lege kilometers en het verhogen van de beladingsgraad.

Verantwoordelijkheid nemen

Dit is het moment om in actie te komen en onze verantwoordelijkheid te nemen. Om werk te maken van de modal shift. Je ziet overheid en bedrijfsleven al samen optrekken om de uitbreiding van het intermodale netwerk te faciliteren. Logistiek dienstverleners investeren op hun beurt in capaciteit, niet alleen fysiek, maar ook digitaal. Bijvoorbeeld door forwardingplatforms om de capaciteit in het netwerk optimaal te benutten en lege kilometers te elimineren. Maar willen we échte verandering realiseren, dan moet ook de mindset om. Het traditionele transportmodel van kosten en capaciteit is niet meer allesbepalend. Anno 2021 draait het om kosten per ton, duurzaamheid, capaciteit, betrouwbaarheid én samenwerking.

Nieuw perspectief

De tijd is rijp voor nieuw perspectief. We moeten de supply chain opnieuw onder de loep nemen en daar is iedereen bij betrokken: vervoerder, verlader en ontvanger, op zoek naar nieuwe mogelijkheden. Ga samen het gesprek aan en betrek daarbij ook de organisatie: van inkoop tot supply chain management en commercie. Willen we de uitdagingen van deze tijd het hoofd bieden, dan is het zaak om samen op te trekken in de keten, met een open vizier en een gezamenlijk doel. Want doorgaan op de huidige weg is letterlijk geen optie meer.